جستجو
برای جستجو متن مورد نظر وارد کنید و Enter بزنید برای بستن Esc بزنید.
سرور(server) دیوایس یا دستگاه کامپیوتری است که خدماتی را به سیستم دیگری و کاربر آن که به عنوان کلاینت نیز شناخته میشود، ارائه میدهد. اگر بخواهیم به زبان ساده بگوییم که سرور چیست، به کامپیوتر یا سیستم فیزیکی که درخواستهای متعددی را پاسخ میدهد و اطلاعات در آن نگهداری میشود، سرور میگویند. همانطور که در ابتدای مقاله گفته شد، پایداری سرورها از اهمیت بالایی برخوردار است؛ از این رو، در مرکز داده یا همان دیتاسنتر (data center) نگهداری میشوند. سرورها بنابر نیاز کلاینت و باتوجه به کانفیگ یا همان تنظیمات آن به منظور کاربردهای متفاوتی استفاده میشوند.
شاید برای شما سوال باشد که معنی لغوی سرور چیست؟ در زبان فارسی، کلمه سرور (Server)، سرویسدهنده معنی شده است و در زبان IT و کامپیوتر نیز سرویسدهنده به کاربرد سرور اشاره دارد. در واقع، سرور درخواستی را از سیستم کاربر میگیرد و پس از پردازش آن توسط خود یا ارسال به سیستم دیگری و پردازش توسط آن سیستم، نتیجه را به کاربر درخواستکننده نمایش میدهد. از این رو، سرویسدهنده میتواند معنی مناسبی برای سرور باشد.
به عنوان مثال، هنگامی که شما در مرورگر سیستم شخصی خود سایت نوژن هاست را سرچ میکنید، مرورگر به سرور موتور جستجوی مرورگر، درخواست شما را ارسال میکند و پس از گرفتن نتیجه درخواست از سرور، آن را به شما نمایش میدهد.
عبارت سرور میتواند به یک سیستم فیزیکی، سیستم مجازی یا نرمافزاری که خدمات سرور را انجام میدهد، اشاره کند. نحوه عملکرد سرور بسته به نحوه استفاده از کلمه سرور به طور قابل توجهی متفاوت است.
سرور فیزیکی مانند کامپیوتری است که به عنوان سرویسدهنده در برابر کلاینت عمل میکند و اطلاعات روی آن ذخیره میشود؛ به این معنی که کانفیگ یا تنظیمات آن مانند کامپیوتر شخصی نیست. در بخش بعدی به تفاوت بین سرور و کامپیوتر شخصی خواهیم پرداخت.
به سرور فیزیکی، سرور اختصاصی نیز میگویند. در واقع، سرور اختصاصی تنها برای یک کاربر استفاده میشود و از امنیت بسیار بالایی برخوردار است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرور اختصاصی، مقاله سرور اختصاصی چیست را مطالعه کنید.
VPS یا همان سرور مجازی، از فناوری مجازیساز برای تقسیم سرور به چندین بخش استفاده میکند که هر کدام از این بخشها یک سرور مجازی و مختص به یک کاربر است. تمامی منابع هر سرور مجازی کاملا اختصاصی است و سرورهای مجازی موجود در یک سرور فیزیکی، منابع را با یکدیگر به اشتراک نمیگذارند.
برای ایجاد سرور مجازی (vps)، از تکنولوژی مجازیسازی استفاده میشود که یک سرور فیزیکی را به چند سرور مجازی با منابع مجزا تقسیم میکند. در واقع، با نصب یک نرمافزار سبک مجازیساز روی سرور فیزیکی، آن سرور به میزبان سرورهای مجازی تقسیم میشود.
شما از سرور فیزیکی و سرور مجازی میتوانید به عنوان سرویس میزبانی وبسایت، اپلیکیشن و هر پلتفرم آنلاین دیگری استفاده کنید و اطلاعات پلتفرم خود را روی آن ذخیره کنید. برای مدیریت سرور، یک کنترلپنل در اختیار شما قرار میگیرد که میتوانید با استفاده از آن سرور، منابع و اطلاعات خود را مدیریت کنید.
هاست اشتراکی، نوعی سرویس میزبانی وبسایت است که در این روش، چند وبسایت روی یک سرور میزبانی میشوند و منابع سرور را به صورت اشتراکی استفاده میکنند. در واقع، سرور فیزیکی در این روش به چند هاست اشتراکی تقسیم میشود و هر هاست در اختیار یک کاربر قرار میگیرد. در هاست اشتراکی منابع سرور به صورت اشتراکی استفاده میشود.
هر سرور حداقل به دو جزء نرمافزاری نیاز دارد: یک سیستمعامل و یک برنامه کاربردی. سیستمعامل به عنوان یک پلتفرم برای اجرای برنامه کاربردی سرور عمل میکند. میتوان گفت، سیستمعامل، دسترسی به منابع سختافزاری را فراهم میکند و خدمات مورد نیاز برای اجرای برنامه کاربردی سرور را ارائه میدهد. همچنین، سیستمعامل امکان ارتباط کاربر با سرور را فراهم میکند.
بین کامپیوترهای شخصی و سرورها، شباهتها و تفاوتهایی وجود دارد. بیشتر سرورها مبتنی بر پردازندههای X86/X64 هستند و میتوانند پردازشهای کامپیوترهای شخصی که مبتنی بر پردازندههای X86/X64 هستند را نیز انجام دهند. با این حال، برخلاف کامپیوترهای شخصی، سرورهای فیزیکی اغلب شامل چندین سوکت CPU و حافظه تصحیح خطا (error correcting memory) هستند. معمولاً سرورها نسبت به بیشتر کامپیوترهای شخصی، از حافظه بسیار بیشتری پشتیبانی میکنند.
از آنجایی که سرور معمولاً کارهای پیچیدهتری انجام میدهند، به صورت ۲۴ ساعته فعالیت دارند و خاموش نمیشوند و همچنین در فضای گستردهتری مانند فضای وب قرار دارند، از نظر سختافزاری با کامپیوترهای شخصی متفاوت هستند؛ به طور مثال، یک سرور ممکن است مجهز به منابع و رابطهای شبکه اضافی باشد. این منابع اضافی به سرور اجازه میدهند، حتی اگر یکی از منابع کلیدی از کار بیفتد، به کار خود ادامه دهد.
کامپیوترهای شخصی از نظر ظاهر نیز با سرور متفاوت هستند. کامپیوتر شخصی معمولا شامل یک محفظه جداگانه است که سختافزارهای لازم در آن قرار دارند و کیبورد و مانیتور به آن متصل میشوند. در صورتی که سرور فرمهای مختلفی دارند که باید در فضایی به نام رک (rack) قرار بگیرند.
سرورها اغلب بر اساس هدفشان دستهبندی میشوند. در ادامه به بررسی چند نمونه از انواع سرورهای موجود پرداختیم:
وب سرور: سروری است که صفحات یا فایلهای HTML درخواستی را ارائه میدهد. در وب سرور، مرورگر وب به عنوان مشتری (client) عمل میکند.
اپلیکیشن سرور: روی اپلیکیشن سرور، نرمافزار مورد استفاده کاربران سرور نصب میشود و در دسترس کاربران قرار میگیرد که میتوانند از طریق کامپیوترهای خود به آن، دسترسی داشته باشند.
سرور پروکسی: سروری که به عنوان واسطه بین سرور اصلی و کلاینت یا کاربر قرار میگیرد و به درخواستهای کاربر پاسخ میدهد.
سرور ایمیل: سروری است که کار آن ارسال و دریافت ایمیلها است و خدماتی برای مدیریت ایمیلها در اختیار کاربر قرار میدهد.
سرور مجازی: سروری است که با روش مجازیسازی یک سرور اختصاصی ایجاد میشود و با استفاده از این روش، هر سرور مجازی منابع خود را دارد.
فایل سرور: این نوع سرور، یکی از اساسیترین و سادهترین انواع سرورها است که برای اشتراکگذاری فایلها در یک شبکه استفاده میشود.
DNS سرور: به سروری گفته میشود که روی آن سرویس و تنظیمات DNS وبسایتها انجام شده است و وظایف مربوط به Resolve شدن آدرس سرور IPهای مربوط به وب سرور، ایمیل سرور و… را در شبکه اینترنت برعهده دارد.
در این مقاله به سوال سرور چیست پاسخ دادیم. به طور خلاصه، سرور یک کامپیوتر بسیار قدرتمند است که در تمام ساعات شبانهروز به اینترنت متصل است و چندین سرویسگیرنده را پوشش میدهد. وظیفه سرور دریافت درخواست از کلاینت (سرویسگیرنده)، پردازش درخواست در کمترین زمان ممکن و پاسخ به آن است. سرورها میتوانند ویژگیهای مختلفی ارائهدهند که در اصطلاح به آنها سرویس میگوییم. از جمله سرویسها میتوان به اشتراکگذاشتن داده یا منابع میان چند کلاینت و انجام محاسبات درخواست شده اشاره کرد.
انواع سرور از نظر نوع تخصیص منابع به سرور اختصاصی، سرور مجازی و هاست اشتراکی تقسیم میشوند. که هرکدام از این سرورها در شرکتهای میزبانی وب به کاربران ارائه میشوند.